——— İki gözüm Yücel,
Ben bildiğin veya bildiğini tahmin ettiğim şartlar içinde İstanbul’a gelip yerleşirken yegâne teselli ümidim seninle sık sık buluşarak görüşmekti. Fakat geleli üç ayı geçiyor. Senin güler güzünü görmek şöyle dursun hatta izini daha bulmak imkânını elde edemedim. Nihayet bir tecrübe olur kabilinden bu mektubu yazmaya (yani seninle benim aramda bir hatt-ı vasıl temin etmeye) karar vermiş bulunuyorum. Lakin bu mektubun eline geçip geçmeyeceğini bilmiyorum. Eğer geçerse malumun olsun ki ben Yeniköy’de Şefik Esat Bey’in köşkündeyim. Bu adrese bir haber iletecek olursan beni minnettar kılacaksın. Hatta benim aksime çok gezginci olduğun için belki mektup yazmaya bile lüzum görmeyerek beni bu inziva tepesinde gelip ararsın diye umutlanıyorum.
Adresimi Yeniköy İskelesi karşısındaki –tam karşısı- sokağın başında kâin karakoldan öğrenebilirsin kolaylıkla. Yalnız hiç değilse iskele karşısından itibaren bir otomobile binmek lazım gelir. Zira bir toprak yokuş çıkmak icap eder. Daha doğrusu gelmeye karar verirsen gününü ve saatini bana bildirirsin. Ben de –daha doğrusu biz de- seni iskeleden gelir alırız. Biz de diyorum, bundan maksadım Şefik Esat’lardır.
Gözlerinden öperim, çoluk çocuğa muhabbetlerimi yollarım.
15.07.1955.
Yakup Kadri.
——— Şefik Esat’la hanımı gerek seni gerek Refika Hanım’ı ısrarla bir öğle yemeğine davet etmemi söylediler. Buna Leman’ın ricasını da ilave edeyim. Leman ayrıca Refika Hanım’a çok çok muhabbetler gönderiyor.
Yakup Kadri’den Hasan-Âli Yücel’e Mektuplar, s. 59, Haz. Canan Yücel Eronat, YKY-İstanbul, Aralık 1996.
Ben bildiğin veya bildiğini tahmin ettiğim şartlar içinde İstanbul’a gelip yerleşirken yegâne teselli ümidim seninle sık sık buluşarak görüşmekti. Fakat geleli üç ayı geçiyor. Senin güler güzünü görmek şöyle dursun hatta izini daha bulmak imkânını elde edemedim. Nihayet bir tecrübe olur kabilinden bu mektubu yazmaya (yani seninle benim aramda bir hatt-ı vasıl temin etmeye) karar vermiş bulunuyorum. Lakin bu mektubun eline geçip geçmeyeceğini bilmiyorum. Eğer geçerse malumun olsun ki ben Yeniköy’de Şefik Esat Bey’in köşkündeyim. Bu adrese bir haber iletecek olursan beni minnettar kılacaksın. Hatta benim aksime çok gezginci olduğun için belki mektup yazmaya bile lüzum görmeyerek beni bu inziva tepesinde gelip ararsın diye umutlanıyorum.
Adresimi Yeniköy İskelesi karşısındaki –tam karşısı- sokağın başında kâin karakoldan öğrenebilirsin kolaylıkla. Yalnız hiç değilse iskele karşısından itibaren bir otomobile binmek lazım gelir. Zira bir toprak yokuş çıkmak icap eder. Daha doğrusu gelmeye karar verirsen gününü ve saatini bana bildirirsin. Ben de –daha doğrusu biz de- seni iskeleden gelir alırız. Biz de diyorum, bundan maksadım Şefik Esat’lardır.
Gözlerinden öperim, çoluk çocuğa muhabbetlerimi yollarım.
15.07.1955.
Yakup Kadri.
——— Şefik Esat’la hanımı gerek seni gerek Refika Hanım’ı ısrarla bir öğle yemeğine davet etmemi söylediler. Buna Leman’ın ricasını da ilave edeyim. Leman ayrıca Refika Hanım’a çok çok muhabbetler gönderiyor.
Yakup Kadri’den Hasan-Âli Yücel’e Mektuplar, s. 59, Haz. Canan Yücel Eronat, YKY-İstanbul, Aralık 1996.
Derleyen | Editorbey, 27 Ocak 2009.
